İç sesim ile diyalog

Kadın:
Yorgun gözüküyorsun;
Hiç konuşamadık seninle, gözlerin baharı bekleyen bulutlar kadar puslu.
Sanki sana nasılsın desem, yağacaksın göklerden, ağlamaların yer yüzünü yırtacak.
Birine ihtiyaç duyduğun okadar belli ki,
Sarılmak ister misin?

Erkek:
Ben mürekkebi bitmiş bir kalemim,
Kim eline alsa boş kalacak sayfalar.
Yoruldum evet, yaşadıklarım yaşamak istediklerim ve yaşayamadıklarım omuzlarımı düşüren birer yük,
Hani ayakta kalmak sorun değilde, bir dayanak olmaması ben neden yaşıyorum ki dedirtiyor adama.
Dışardan bakınca bulut görüyorsun ya beni,
Dokunsan yıldırım gibi düşerim,
Dolu gibi yağar sustuklarım.
İçimde haps ettiğim onlarca cümle,
Gözümde zincire vurduğum göz yaşlarım var.
Biliyormusun ?
Bir gece uyuyup sabaha hiç uyanmamak isterdim.
Mutluluğumu kör eden gölgelerden kurtulmak,
Çaresiz kaldığım her anı oracıkta bırakmak isterdim.

Kadın:
Ölmeyi kurtulmak mı zannediyorsun?
Bitecek mi veya dinecek mi acıların sanıyorsun?

Erkek:
Evet bitecek veya ben öyle sanıyorum işte!
Sanmalar'la yaşamadık mı zaten bugüne dek?

Kadın:
Bukadar karamsar olmasan mı?
Kaç kez dedim sana, her seferinde dinlemedin beni.
Şimdi böyle konuşmak seni rahatlatmayacak biliyorsun, aksine dahada gömülüyorsun içine.

Erkek:
Nesin sen?
Sorgu meleğimi ? ben bile kendimi sorgulamazken,
Sen!!! sen ne istiyorsun benden.

Kadın:
Kendine gelmeni istiyorum sadece.
Toparlanmanı istiyorum bu sen değilsin,
Bunca mücadeleden sonra pes mi edeceksin.

Erkek:
Saçmalıkkkk!
Yoruldum...
Gücüm kalmadı...
Defalarca ayağa kalkmaya çalışıp, her seferinde yeniden düşmekten yoruldum.!
Hem olmayanı zorlamak aptallık diyen sen değilmiydin..

Kadın:
Evet ben dedim, ama sanırım sen beni birazcık yanlış anlamışsın.
Ben olmayanı zorlamak aptallık derken yaşamaktan vazgeç demedim, yada yaşadıklarından dolayı kendini buraya hapis et demedim.
Hem farkındamsın bilmiyorum ama banada zarar veriyorsun, bazen tanıyamıyorum seni.

Erkek:
Delirdiğimi görmüyormusun...
Yeter savaşmak istemiyorum..
Bak şu halime bak.....!
Gözlerimdeki yorgunluk, omuzlarımdaki ağır yükler, yüreğimdeki yara izleri,
Canım acıyor...! Canımm...

Kadın:
Biraz uyuman gerek, bu sen değilsin..
Kapat gözlerini yarın uyandığında herşey düzelmiş olacak, geçecek...

Erkek:
Uyanmak istemiyorum...
Uyumak ve birdaha uyanmak istemiyorum..

Kadın:
Sus ve uyu sadece....
İçindeki beni, yani iç sesini bile ancak böyle susturabilirsin...

Erkek:
Peki iyi geceler..

Kadın.
İyi geceler....