İç Anadolu Mavi Treni Şiiri - Recep Akova

Çumra istasyonundan kalkan İçanadolu Mavi Treni
Haydapaşa İstasyonu'na götürecek birazdan seni.
Parmaklarımın ucunda sallanırken Şile bezinden yapılma beyaz bir mendil,
Dudaklarımı yavaşça aralıyor;
İsmini söylemeye mahkum edilmiş yorgun bir dil.

Ve sen;
Sanıyormusun ki?
Yüzündeki bu masum ifade ile istasyon polisini kandıracaksın.
Cinayetinin ipucu kalbimin kanlı tarafı mintanımın cebinde,
Üstelik can cekişiyor bedenimin sureti;
Karakola yakın rayların ortada bir yerinde.

Ve sen;
Sanıyormusun ki?
İstanbul'a kaçarak
Kalbinden bu taşra kalbine başlayan göcü durduracaksın.
Sazını her ele alışında yorgun telleri ele verecek seni.
Benim sevdiğim türküleri söyleyecek ve ağlayacaksın.

Ve sen;
Sanıyormusun ki?
Demiryılan sürünerek ilerlerken demir yolunda,
Kalbimin kapsama alanından kurtulacaksın.
Beyninin ücra bir köşesindeki kara tahtaya baş harflerimiz kazılı
Üstelik valizinin çamaşırlarına bakan kısmında benim adım yazılı.

Ve ben;
Ne zaman Şile bezinden yapılma beyaz mendilimi elime alsam
Akabinde nemlenir.

Ve ben:
Ne zaman istasyondan birini uğurlasam
Başıboş kalmış dertlerin gemileri yüreğime demirlenir.

Çumra istasyonundan kalkan İçanadolu Mavi Treni
Raylara kurban etti,
Sana ait bu bedeni

Kütahya-1997