İbretle Bak Şiiri - İbrahim Günaydın 4

İBRETLE BAK

Seyyah, seyrin bir hoş ola,
Dağa, taşa ibretle bak,
Gezdiğin ovaya, yola,
Dik yokuşa, ibretle bak.

Canlı ve cansız olana,
Esrarengiz şu plana,
Yerde sürünen yılana,
Kurda, kuşa ibretle bak.

Kara kaşa, ela göze,
Ak sakala, tüysüz yüze,
Her geçen bahara, güze,
Yaza, kışa ibretle bak.

Uçsuz, bucaksız fezaya,
Güneşe, yıldıza, aya,
Direksiz duran semaya,
Et temaşa, ibretle bak.

Başıboş sokak itine,
-Bilemezsin hikmeti ne-,
Sayısız Hak nimetine,
Suya, aşa ibretle bak.

İbrahim çöz şu düğümü,
Tetkik eyle gördüğünü
Bırak bayramı, düğünü,
Gel de cüşa ibretle bak.

İbrahim Günaydın