Tâ elest deminde demişiz belî
Arif bilir bunu beyhude şaşar
Aşkın şarabından kandık ezeli
Çünkü dertli olan dermana koşar
Muayyen vakit yok daim ibadet
Yarab şüphe yok, herkesten güçlüsün
Lâkin zulmü sona erdirmiyorsun
En azından bizim kadar suçlusun
Niçin şeytanları öldürmüyorsun
Sen birsin neden dört kitabın varmış
Yar gitti gelmedi hayli zamandır
Bekleye bekleye ömrüm söküldü
Ayrılığın derdi gayet yamandır
Çeke çeke artık belim büküldü
İçerim yanıyor hasret narından
Yarınki cennete etmeyiz minnet
Cenneti vücud-u insan biliriz
Münevver kitleye vererek kıymet
Allah mefhumunu vicdan biliriz
Gâip lâzım değil, n 'ideriz lâfı
Yusuf-i zamanı afat-ı devran
Mahi şakkal kamer yarimi gördüm
Gülşeni hüsnüne olmuşum hayran
Pervane misali nurumu gördüm
Tubâ-i cennettir boyu ne güzel
Zalimin, gaddarın zevali yakın
Sanmaki beklenen Mehtiyi gelmez
Haksızdan soracak haklının hakkın
Adalet olunca şikayet olmaz
Nice gözler var kan, yaş akmakta
Dinlersen sözümü verem haberi
Boş yere bekleme büyük mahşeri
Eğer ister isen cennetle huri
Yârin kucağından başka yer değil
Havaya kaldırma boşa elini
Bir ah olsam hükmeylesem cihana
Kilise mescidi yıkar giderdim
Okullar yapardım bütün insana
Cehaleti kökten söker giderdim
Fabrikalar kurar idim her yerde
Biraz hâyâ eyle hor bakma zâhit
Her olur olmazı duymayanlarız
Bu bir hakikattir, çokları şahit
Softalığı hüner saymayanlarız
İbadete mağrur yüksek uçanlar
Biraz yaklaş bana hasb-ı hal için
Konuşup anlaşak insancasına
Herkesi kardeş bil, iyice geçin
Sakın tepikleme hayvancasına
İnsan bir nesildir, sanma ki ayrı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!