İbrahim Yuka Şiirleri - Şair İbrahim Yuka

Yurdumun kör kuyularında
Kaçkarların dik uçurumlarında
tan ağarırken kızıl şafaklarında
Bir türkü yükselir
Onurlu yaşamak adına.

Gözlerinde sevgi damlacıkları,
akıyordu sanki içime.
Günden güne o bakışların,
yakıyordu beni yüreğimde.

Şimdi aşk,uzanamadığım bir el,

Havalarda barut kokusu var
Bu gün yine ağlıyor gecelerim
Sonsuz olmuş gecem yine
Suskun martı kanadında
süzülürcesine.

Barış.

Bir dünya istiyorum!
Bütün halkları kardeş.
Kavgasız ve savaş’sız.
Ovalarında;

Nasıl bir çiçek koparılıyorsa dalından
Beni de öyle kopardılar insanlığımdan

Mahkum ettiler beni kendi dünyama
Görüş günüm yok mecburum ben böyle yaşamaya..

Bu gece yine bekledim seni
ben ve yanlızlığım
sen dün gibi yine yoktun
başbaşaydım dört duvarla.

perdeyi araladım,sokağı seyrettim

Sevgi gönüllerdedir,
sözlerde değil.
gönülden sev beni
eğer seveceksen,
dillerde değil.
yürekten sev beni seversen

Gözlerimde bir damla yaş,
sözlerimde kesilmeyen nefesim
ve öldüğüm zaman.
Üzerimdeki toprak ol isterdim.
Olmayınca olmuyor be gülüm
ve hiç bir şey unutulmuyor.

Hani sen gittin ya,işte ben bittim.
Çektin ellerini ellerimden,ben düştüm.
Bir kum heykeli gibi,dağıldım sahile,
karıştım çakıl taşlarına.
Muradım'dı be gülüm nafile dokunamadım.
O kıvır kıvır ipek saçlarına.

Çok uzun bir aşk bizimki
Sanki sonsuza uzanan bir
Cizgi gibi.
Başlangıçı sen
Bitişi ben.
Sen ve ben.