özledim
Sabahları martı sesleriyle uyanmayı,
Sabahın alaca karanlığında balkondan İstanbul'u seyretmeyi,
Hani o köy ekmeği dedikleri, sıcacık, taze ekmeğini,
İnsanların koşuşturmacasını özledim,
Ordan oraya, şurdan buraya...
Laleler sümbüller açtığı zaman
Bir solmuş gül görsen işte o benim
Bülbüller şakıyıp öttüğü zaman
Bir susmuş dil görsen işte o benim
Suların çağlayıp aktığı yerde
En güzel baharlardan daha güzelsin sevgili
En güzel gökyüzünden daha mavi
En güzel mevsimlerden daha sıcaksın
Sen güneşsin sevgili,
bütün merkezlerim sana ve ışığına muhtaç
Sen yok sanılan diyarın sultanı,
Ne oldu yârim,
Sevgim karşısında ağaç olsa solar,
Taş olsa, toprak olmak isterdi,
Bana kızma.
İnsan anca,
Aşık olunca
Çok sevince kıskanır
Sahiplenir
Yanında olmak ister
Uzaklara dalma öyle
Ben baktığın her yerdeyim
Ben dilinden dökülen sözcüklerim
Dinlediğin müzik dizelerindeyim
Kokladığın bir çiçeğin kokusunda
Tattığın bir lokma ekmeğin tadındayım
Bir ümidim vardı,
Benim gibi sevebileni bulmak,
Beni tamamlayan,
Bekledim seni yıllarca
Işığım ol diye karanlığımda,
Uykusuz geçerimde yanımda
Kal diye bekledim aylarca,
Sensiz bir gecenin sabahımıydı uyandığım
Kışın soğuğunda ısıtan sabah güneşimmiydin
İçime çektiğim buğulu havamıydın ciğerimde
Özlemmiydin beklediğim yollarda
Gelecekmisin birgün aynı sokağa
Görecekmiyim gül yüzünü



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!