Sensizlik nefes alamamaktır
Susuz kalmak gibidir
Uyumamaktır sensizlik
Baktıklarını görememektir
Dinlediklerini duyamamaktır sensizlik
Ben seninle tattım dünyanın güzelliklerini
Gözlerimdeki ışıltı oldun
Yüzümdeki tebessüm
Her hücrem sevdi seni
Hasretinle yıllarca yandı bu gönlüm
Geceleri akan gözyaşlarım oldu özlemin
Hep merak ederdim insan nasıl olur da şiirler yazabilir diye.
Hep imrenirdim şiir yazan insanlara.
Bunun bir yetenek olduğunu düşünür,
Hep vazgeçerdim şiir yazmaktan.
Seni görene kadar, sen benim hayatıma girene kadar hep böyle düşündüm.
Sonra sen geldin,
Sana söylediğim her cümlelerim aslında şiir kokuyor
Son anıma kadar,
Son sözlerimi söyleyene kadar
Seni sevmeye devam edeceğim.
Ve her defasında seni deli gibi sevdiğimi söyleyeceğim.
Ben senin o masum bakışlarını sevdim.
Herkes bakabilir,
Herkes görebilir,
Herkes gülebilir ama inan bana sevgilim,
Hiçbir bakış ve hiçbir gülüş senin gibi değil.
Sen benim bir anlığım değil,
Benim babam "adam gibi adamdı"
Uzun boyluydu
Kilolu deyildi
Her sabah bıyıklarını makasıyla düzler
Ben hep iyi olmaya çalıştım
Belkide öyle göründüm
İçimdeki acıların farkına varan yoktu belkide
Karşımdakine acılarımı göstermemek içinmiydi çabam
Nereden geldik nereye gidiyoruz
Bu hayat bir sınavmı
Seninle bir kış akşamında tanışmıştık.
İşte o an üşüyen bedenim ısınmış hatta terlemiştim.
Sanki bir yerlerden güneş doğmuş da yazın sıcağında kalmış gibiydim.
Biliyormusun ben, sadece senin olmadığın kışlarda üşüdüm.
Sen benim içimi ısıtan güneşim oldun her zaman.
Seninle olduğum zaman mevsimlerin tadını almaya başladım.
Cümlelerle dans ettim
Dilimden dökülen aşk
sözcükleri oldular
senin için.
İçime doğan sevgi oldular
benim için.
Dizlerinde uyumak,
Saçlarının parmaklarımın arasından süzülmesini,
Gözlerinde kaybolmak istemiştim.
Uyandığımda yanımda olmanı,
Yatağımı seninle ısıtmak istemiştim sadece.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!