M.Hulusi Öcala
I
beyaz ipek entarinle otururken eyvanda
dalıp dalıp gidiyorsun son demlerde hep
nargilenden derin nefesler alıp
diyorsun ki Urfa değişti
ejderhalar, kaf dağları, beyaz atlı
uçar gider zümrüdanka yel kanatlı
binbir gece, çin ü maçin, leyla mecnun
sizdeniz biz, n'olur yerinizde durun!
sen geçince yanımdan bir rüzgâr geçer
uzun ince bir âh gönlümü yaralar geçer
gözlerini gördüm
kalbim göz göz oldu
kırk od/a
ezgilerim gözgülerim
sevinçlerim üzgülerim
ateşlerim rüzgarlarım
Başta duman gözde buğu uykusuzluk gece zindan
Bu ayrılık gecesinde yansa gönül an be an
İpince bir sızı sarsa mahzunlaşsa ve sararsa
Hüzün sarmış yüz sararmış ne çıkar buruksa gönül
Yeter ki sen şakrak ve şen oneşeli halinle gül
Ayrılık şimdiden közdür içimde
Dilsiz divâneyim sensiz bu akşam
Nasıl alışırım ben yokluğuna
Nasıl avunurum sensiz her akşam
Sensiz kimsesizim yine bu akşam
güzelliğini gözlemekçin
yeni bir iş buldum kapında
nigehbân oldum
çarpıntılarından hız alarak
büyür bir yürek
arttıkça periyodlar biraz daha
biraz daha
aleve çarptıkça pervane
Gönlüm asırlarca peşinden koştu
Bilirdim ne geldin ne gelecektin
Gelmen değil,seni beklemek hoştu
Aslında sen peri ya bir melektin




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!