Üç yüz davarı önüme aldım
Mehmet’le İsmail’i bahçeye saldım
Dağların başında ben yalnız kaldım
Bu nasıl işi idi başıma geldi
Abim vurdu vurdu babama verdi!
Yaralısın!
Aldığın bir kurşun,
Bir hançer yarası değil.
Daha derinde
İyileşmeyen,
Kabuk bağlamayan,
Unutayım dedim ama
Yine düştün yar aklıma
Boğdun beni çile gama
Yine düştün yar aklıma
Gözün gitmez hayalimden
Yıl boyu suların kesilip durdu
Ömrümü çürüttün Beytepe Yurdu!
Kim seni oraya ne diye kurdu!
Ömrümü çürüttün Beytepe Yurdu!
Bir suyun akmaz ki gidip yıkanam
Dün küçüktün
Anne işte
Baba işte
Ana anne bakardı sana
Bizi özler
Pencereden yolumuzu gözlerdin
Bakmasan da yüzüme
Görmezlikten de gelsen
Tutuşur için yine
Görünce beni kız sen!
Tutmasan da elimi
Ah edip vah edip kendini yorma
Suların geriye akışı olmaz
“Geçti ömrüm! ” diye dizine vurma
Kara topraktan kaçışı olmaz
Kabul et yaşlandın, belin büküldü
Terk etmesem, ben sözümde dursaydım
Solar mıydın gelinciğim, çiğdemim…
Bağrıma basıp da seni sarsaydım
Kurur muydun gelinciğim, çiğdemim..
Ne desen haklısın kırmızı gülüm
Har vurup savurma olan paranı
Son kuruşu bitirince anlarsın!
Hacizliyse eşyaların kalanı
İcra gelip götürünce anlarsın!
Sanma ki akacak devamlı pınar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!