İbrahim Özğan Şiirleri - Şair İbrahim Özğan

0

TAKİPÇİ

İbrahim Özğan

Bir tesadüf neler yaşatır insana?
Bir telefon neler neler anlatır.
Bir ses ne kadar etkiler insanı?
Bir gülüş ne kadar şehvetli,konuşmalar
Öğreniyorum farkına vararak.

Devamını Oku
İbrahim Özğan

hançer maviye deydi
bölündü ikiye hançer
mavi düşledi hançeri aslında öncesinden
ve değeyeceği anda çelikleşti adeta
hırçınlaştı taa ciğerinden dur dedi
ve en keskin yeriyle karşıaldı hançeri

Devamını Oku
İbrahim Özğan

Kelimeler kifayetsiz kalır
Adını anmaya
Adını anlatmaya yetmez gücüm
Gücüm yetmez hayaline bile
Üşürüm sen varken sensizliğinle
dokunmalısın

Devamını Oku
İbrahim Özğan

Özleminden
İzlerinle dolu sokaklar anlamsızlaşıyor her adımda
Kör kuytular şimdi benim yerim
Yanılsamalarının durduğu aynalara bakamıyorum
Yüzüm
Ezik ruhuma dönük şimdi

Devamını Oku
İbrahim Özğan

Yoksun…
Gece siyaha boyanmak üzre
Bir uçurtma göndermiştim
ikindi rüzgarlarıyla saçlarında dursun diye
bir ulak olur diye uzaklara
yoksun..

Devamını Oku
İbrahim Özğan

ey üç deniz ötesindeki....
bir çınarın alrında papatyalara dokunan güzel.......
bir küba masalı gibi gizemlere bürünen.........
dağların hoyratında meltem rüzgarı...
kaya diplerinden akan sessiz nehir......
köy başlarında soğok bulak......

Devamını Oku
İbrahim Özğan

ben beklerken ey sevgili
yırtık mintan ve kırık düşlerle
sen çiçek tarlaları arasından
tarla kuşlarının cıvıltısıyla gel

bir martının gagasındayım ey sevgili

Devamını Oku
İbrahim Özğan

yanimda olsan dokunabilirdim
üşüyen gölgelerine
üşüyen gölgelerinin kızılı olurdum
sonra nefesinin buğusuna
saçlarının rüzgarda çizdiği kavislerden
kalan ize

Devamını Oku
İbrahim Özğan

gel sevgili...
çiçek tarlalarından geçerek
bir rüzgar gibi
selamlayarak doğayı
gel.......
toroslardan çığ gibi

Devamını Oku
İbrahim Özğan

Bır coldeyim! ..
Ruzgarın savurdugu kum tanelerı
Yuzume ve gozlerıme carpıyor
Bır coldeyım
Susuz ve pejmurde
Dudaklarım catlak, kupkuru

Devamını Oku