İbrahim Okur Şiirleri - Şair İbrahim Okur

Anlatayım Rekseneyi,
Dırakoldan suyu gelir.
Gelen yolcu yer ekmeği,
Misafiri beyi gelir.

Tarihinde sarıçamdır,

Sonumuz ne olur,merhamet eyle,
Affet bizi koyma,nâra allahım.
Her gün isyan ile,geçiyor böyle,
Affet bizi yakma nâra allahım.

İkrar ile geldik,amentü dedik,

Seher vakti ağlayanlar,
Bizim için dua edin.
Hakka gönül bağlayanlar,
Bizim için dua edin.

Kâbemize giden yollar,

Gül olmayan yerde,bülbül ötermi,
Döngel ağam döngel,çiçek açmadan,
Sevda yarasına,derman yetermi,
Döngel ağam döngel,vakit geçmeden.

Her şey mutlak fani,ibret alınmaz,

Her işini ölçüp,biçip tartasın,
Haddi hududunu,aşıcı olma.
Ağır ol ki seni,dostlar arasın,
Yadellere sırrı,taşıcı olma.

Mecliste arif ol söyle kelamı,

Eskişehir yolu,yokuş yoruldum,
Lisede öğrenci,okul okurken.
Daloğlu kızına,sultan yâr oldum,
Nisan mayıs ayı,yaza bakarken.

Görücü usulü,abayı yaktım,

Aşığa sorulmaz,bağdatın yolu,
Haddi hududunu,aşma hayranım.
Sirke ziyan küpe,acıtır dili,
Nefsinin peşinde,koşma hayranım.

El elden üstündür,meramı dinle,

Ardasa üzülür,ayrılık günü,
Güle güle gidip,unutma bizi.
Vedalaşıp yadet,dünü bu günü,
Güle güle gidip,unutma bizi.

Ayrılıklar zordur,ölüm olmasın,

Şu fani dünyanın, nesine güven,
Aldatıp oynatan,zârınan gider.
Sen şusun ben buyum,kendini öven,
Varına güvenen,ârınan gider.

Merdiven basamak,yeise dalma,

Tele Döker İlkbaharda

İnsanoğlu hasretiyle,
Yaza çıkar ilkbaharda.
Cemre düşer,kısmetiyle,
Fidan diker ilkbaharda.