ibrahim Mutlu Şiirleri - Şair ibrahim Mutlu

Tut elimden
Gidelim buralardan…
Baharda açan çiçekleri değil
Yüreğimizde açan
Sevda güllerini yaşatalım…

Her kış olduğu gibi
Bu kış da
Nar gibi kızaran sobanın yanında
Diz dize oturup
Baharda açacak çiçekleri
Sevmek için hayaller kurduk

Kirlenmiş siyah, sarı,
Kumral saçlarla,
Giydiği yırtık paçavralarla,
Hayata umutla bakmaya çalışan,
Ah o çocuklar…

Sevdalar da ağlar,
Kırık kanatlarla,
Sevdalısına kavuşmak
İsteyip de
Kavuşamadığı zaman.

Ne zaman ipek saçlarını okşasam
Bir diken gibi avuçlarımın içini kanatır…

Al yanaklarını sevmek istesem
Sonbahar gülü gibi birden kurur…

Eğer bir gün,
Hatırını sormak için,
Sana iki satır mektup
Yazamazsam,
Bil ki o zaman,
Ellerim tutmuyor

Kuru çayda kuşlar
Garip garip ötünce,
Mezarımı köyüme
Kazsanız yeter.

Gurbet elde

Ey ölüm!
Seni doyasıya gözlerinden öperim…
Senden korktuğumdan değil,
Baharda açan o güzelim
Rengârenk açan çiçekleri
Hiçbir zaman koklayamayacağımdan

Yazdım iki satır mektup
Arzu halin sormak için.
Yolladım kara trenle,
Belki bu yıl geçer eline,
Belki de seneye.

Toplanırlardı haneme,
Kimileri varlığıma,
Kimileri de kendi
Yokluğuna.

Yerdi kimileri