Sevmenin arafta kaldığı bir zamandı bu
Ne yalnızlıktan yanaydı cihetimiz
Ne de ölümüne sevmelere vardı niyetimiz
Korkar olmustuk sevmenin açacağı yaralardan
Oysa Aşk yara idi, yara yar idi
Yar ise derman idi
Bir tanıdık tınıdır yine bu aksam
Ansızın çarpan gönül teline
Gelişinden belli ki değil yabancı
Saçlarına değmesin sonbaharı o serin rüzgarların
Rahmeti sensin gönül çorağımda kuruyan dallarımın
…
Değmesin ayazı ellerine kar tutan bu toprağın
Üşümesin kardan daha beyaz kalbi kanatlarının
…
Güllerdir tomurcuklanan o mübeccel yüzünde.
Onlardır kelebekler uçuşturan içimde.
O güllerdir kıskandıran şahserleri.
Onlardır sonbaharın gönül çalan bestesi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!