Aynalar saklamaz beni
Ve hiç unutmaz suretimi
Gözlerime yakalattırır her şeyimi
Hatta değiştirmez hiçbir gerçeğimi
Aynalar!
Gidiyorum arkadaşım!
Ben artık yolcuyum.
Senin olmadığın diyarlara,
Sevdalara yürüyorum.
Yollar ıslak,
Haritalar karalı,
Karmakarışığım
Akşamlar çökmüş üzerime
Sabahlarıma haciz konulmuş
Hasretlerim davet bekler benden
Suskunluğum kendime en büyük cezam.
Bir çağ tutulmasına yakalandık biz,
O çılgın sevdaların adamı olamadık.
Pir oldu içimizdeki o muazzez derviş,
Ela gözlerde gezinen gölgeler bırakamadık.
Sözler içinde sözleri tükettik boşu boşuna,
Yine hüzünlü bir gecenin omzuna yaslanmış başım
Salıncaklardan uçuyorum sanki
Gözlerim kapalı
Yüreğim ağır
Kulaklarım sağır
Ve ben sürükleniyorum
Hayallerimle girdiğim
Tüm iddiaları kaybettim.
Yenilmiş gururumu
Teselliye muhtaç kılarken
Çeşmelerin suyuyla kaynaştım
Dokunsalar
Gizemli seslerin hayranıydık hepimiz
Bizi çağıran ruhlara selam dururduk
Varsa anlaşılmayacak bir hikaye
Yüreğimize aşınırdı apansız, sessizce
Düğümlenip dururdu en olmadık kalbimizde
Savaşın ortasındayım
Bir ben bir de susuz kırbam
Gözlerim inzivaya çekilmiş
Bedenim ise çoktan ruhunu terketmiş
Leyla,
Sana post modern bir destan yazacağım bu gece
Avuçlarında beni hatırlayacaksın
Her daim alnında gülüşüm çalkalanacak
Sallanacak sözlerim serin bir sazlıkta
Mecnunsuz bir hicran kılavuzun olacak.
Bu pazardan bir kefen çalarken
Sessiz bir vagonun yolcusuydum.
Varlığı unutturan bir yılgınlığı içimde taşırken.
Saygılarımı zorlayan bir asalet kamçılardı ruhumu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!