Ehliyyeti din olanın, hiyleti de dil olur
Dil ola lisân ola, gönlü küskün olur.
Haylî endişe duyanın, secdesi de az olur
Beddua almış ola, el azap hazır olur.
El sabîi derviş ola,
Nûhu tanîmış ola,
Dert çekmen zorısa,
Sat sâbîiyi oyala.
Bu âdem de hoş imiş,
Kadındır dövülmez
Sabırdır övülmez
Anasına el değmez
Bacısına göz girmez
Hüsrev olsan âleme
Hâkî miyim bilmem bâkî miyim bilmem
Sâhih miyim bilmem ehlî miyim bilmem
Deliyim divaneyim zahr-ı âhir yollarda
Âşık mıyım bilmem mâşuk muyum bilmem
Defter-i uşşaka girdik sâzende
Ehl-i derd-i âşık olduk âmâde
Bir bilsem secde bana mûbah mıdır
Olduk ta’şşuk hak yoluna kul diye
Sen onları dinleme,
Olmuyorsa da zorla.
İnceldiği yerden kopacaksa:
İncelt, kendini zorla.
Yapamadığında üzülme,
Vuslat yolu kelektir
Âşiyane felektir
Dert başa gelmeyince
Elin oğlu dönektir
Pir-i Mûgan demiş oyala
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!