İbrahim Çiçek Şiirleri - Şair İbrahim Çiçek

İbrahim Çiçek

Dünyanın düzeni fena bozuldu
Ne bir hayâ kaldı ne edep kaldı
Hep nasihatlere kulak tıkadık
Ne bir hatır kaldı ne gönül kaldı

Kaf dağında olsa gidip bulurum

Devamını Oku
İbrahim Çiçek

Tarihin tekerrürü geçmişimin aynası
Osmanlının torunu ayağa kalkmalısın
Sahip çık mazlumlara yıkılmasın dünyası
Osmanlının torunu ayağa kalkmalısın

Üç beş çakal sözleşmiş meydan okur dünyaya

Devamını Oku
İbrahim Çiçek

Yirminci asırda yaşayan canlar
Bu çağa bir damga vuruver kalsın
Öyle vurki gök kubbede çınlasın
Bu çağa bir damga vuruver kalsın

Destan olsun tarih boyu dillere

Devamını Oku
İbrahim Çiçek

Hayat bize borç verilmiş
Gün dolunca alınacak
Gafil olma insanoğlu
Azrail kapı çalacak

Beyhude gezme dünyada

Devamını Oku
İbrahim Çiçek

Bu dünya nasıl bir dünya?
Giden ağlar, gelen ağlar
Uyanamadım sanki rüya
Giden ağlar, gelen ağlar.

Her can bedende emanet

Devamını Oku
İbrahim Çiçek

Oğlum, kızım gelinlerim
İçin için ağlıyorum
Dertlerim derin mi derin
İçin için ağlıyorum.

Karadır bu bahtım kara

Devamını Oku
İbrahim Çiçek

Acı acı vurdum gönül sazına,
Torunlarım geldi aklıma benim.
Hasretlik yazılmış benim yazıma
Torunlarım geldi aklıma benim.

Özlemişim oğul kızı gelini,

Devamını Oku
İbrahim Çiçek

Ne hayaller kuruyordum ezelden,
O hayaller bugün aklıma geldi.
Örnek topluyordum, her bir güzelden
O hayaller bugün aklıma geldi.

Geçmiş yıllarımı biraz yokladım,

Devamını Oku
İbrahim Çiçek

Gençlik bir kuş gibi nasılda uçtu
Dünya denen handan her gelen geçti,
Kimi genç kimisi yaşlandı göçtü
Var mıdır dünyada hiç baki kalan?

Bu dünyaya böyle bağlandım kaldım

Devamını Oku
İbrahim Çiçek

Geçti bu devranım düzen bozuldu,
Her gelen zehrini kusuyor bana.
Alnıma hep kara yazı yazıldı,
Her gelen zehrini kusuyor bana.

Dinlemezler artık büyük sözünü,

Devamını Oku