minicik bir kuştu o
tüylerinden almıştı
yedi rengini aşklar
hüzünlü aşkları gördükçe
dört mevsim ağlardı
ağlardı kırıp kanatlarını
bir serüvendi yaşanıp bitti ve hatırlayınca
incitiyor belki hâlâ seni ey muhacir kız
bitsede güzeldi tarihin en ince yerine
not düştüm tükendim ve tükendi kalemim
elimde mürekkepten bin yıllık keder
van’da,
bir okulun arkasında bir bahçe,
iki kişi bir de yol
giderdi dolana dolana ..
aşkın förmülü neydi sahi?
Büyüledi beni gözlerin,
Hiç büyüyemedim.
Bundandı hep çokukluğum.
Kapa gözlerini ki uyusun.
Uyusun şiir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!