I Adam Şiiri - Seda Arık

Kumraldı..
Tenine en çok gözleri yakışıyordu..
Ellerindeki sessizliğe dokunulmazdı..
Yüreği ateşti dudaklarından dökülürken..
Düşlerle gerçekler arasında bir yerde
Aşkla ölmek arasında duruyordu
Belki de bundan
Gözlerinin en gizli yerinde gizlediği çocuğu
Her gören ölüyordu..
Belki de bundan
Her gelen hemen gidiyordu hayatından...

Yumurtadan çıkıpta ne halt edeceğini bilmeyen
acemi bir bıldırcın yavrusu gibi
kimsesizdi gözleri

Ve her defasında
Yüreği yalnızca bir kaç dakikalık ömrü olan sigarasının
Yere dökülen külleri oluyordu...
Ve tüm bunlardan habersizken aslında
Sessiz ve kararsız bir gülümsemeyle
bir gününü daha bitirdi kumral...