yalnızlık tamburun tellerinde asılır kalır
her ritimde bezmi alem beden dilinde
unutmuşken yaşanmışları kanunun demde
ne ara nağmelerde çöller aştık biz nevayla buselikte
Hüseyni de neşe,bol ahenkte nefes ne öyle
Saba da hüzün,dügahta gece
Unutan kim mirasım seni,adaleye seslenişlere koşanlar
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta