Huzurun Senfonisi Şiiri - Meral Türker

Gözlerimi yumdum gecenin sessizliğin de,
Pencereye vuran,
Yağmur damlalarını dinliyorum.
Sanki! Huzurun senfonisi..
Ne dünya telaşı,
Ne de yarınların endişesi..
Ayağa kalkıp pencereden
Uzattım elimi avuçlarıma da dokunsun,
Kar ile sürpriz buluşmasının,
Yüzüme sepkeni vursun.
Her dokunuşuyla alıp götürüyor ,
Beni kendi dünyasına...
Kuş değilim belki,
Ancak bir kuş kadar kendimi
Yakın hissediyorum gökyüzüne,
Gece olsa da , bulutlar beyaz.
Dolunayın refakatinde!
Güven içinde, dünyadan uzak...
Huzurun, kuş tüyü ahenginde ki!
Sessizliğini yaşıyorum hücrelerime kadar...