Huzurun Eşiğinde Şiiri - Sinan Bayram

Bir sessizlik iner gönlümün kıyısına,
Ne bir ses kalır, ne bir iz zamandan.
Rüzgâr bile usulca süzülür içimden,
Bir sırra dokunur gibi, derinden, yavaşçadan.

Gözlerimi kaparım, dünya silinir,
Işıklarla dolu bir boşlukta yürürüm.
Ne ararım ne sorarım,
Çünkü bilirim: O’na gitmek, olmaktan geçer önce ölüm.

Bir yaprak gibi teslimim ben,
Düştüğüm yer, kaderin avuç içi.
Ne çaba, ne direnç, sadece akış,
Huzur, teslimiyetin en derin biçimi.

Her nefeste sonsuzu duyarım,
Bir kuş kanadında taşınır dualar.
Toprak bile şefkatle sarar ayaklarımı,
Ey aşk, ey ilahi denge, ne yüce çağrılar…

Yoklukta varlık, sükûtta sır gizli,
Ve ben, sadece bir yolcuyum bu durakta.
Ne aradığım belli, ne vardığım,
Ama bilirim, huzur O’nun baktığı bir bakışta.

Sinan Bayram