Her sabahım uykusuz gecelerime gebeyken, gülmeyi unutmuş gözlerime uyumayı öğretemedim.Yüreğim sızlarken “ gözlerim sızlıyor “ diyemedim..
Beni kimse anlamadı..
Beni kimse dinlemedi…
Kaç yıldır bu yalnızlığın içindeyim hesabını tutmadım, tutamadım..Korktum,korkularımdan kaçamadım..Belki gözyaşlarım yalnızlığımı örter dedim ağladım.Ben zaten hep ağladım..80 yıllık ömrümü bağrıma basıp kayıplarıma yandım..Ziyan olmuş bir ömrün neresine tutunacağımı bilemedim.
Rbbim affeder mi bilmem..10
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta