O, huzurevinde yaşayan bir konuktu
Ne odasını sevebilmişti, ne de odası onu
Ne odasına alışabilmişti, ne de odası ona
İşte o kocaman dünyası, küçücük bir odaya kapanmıştı.
Huzurevinde huzur bulamayan bir eskiydi o
O bir aile eskisi, o bir yaşam eskisi
O bir İstanbul eskisiydi
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta