Huzur daha çok hüzünde miydi, mutlulukta mı?
Hangisi daha çok yakışırdı insana gülmek mi, ağlamak mı?
Neden sevmezdi ki insan acı çekmeyi?
Oysa hangi mutluluk acı kadar gerçekçi ve katıksız olabilirdi ki?
Mutluluklar hepten sahte miydi yoksa?
Yoksa öyle birşey yokmuydu, saf mutluluk denen şey insanın bir uydurması mıydı?
Bir parça mutlu olmak için bunca acıyı çekmesi mi gerekirdi insanın?
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta