Huzur aradım... Şiiri - Murat Ülkü

​Bir yudum huzur aradım, kaybolmuş sokaklarda,
Bulduğum çaldığım her kapı, yüzüme kapandı.
Yaralarımı sarmak istedim, umutsuz rüyalarda,
Uykularım bile, bana dargın uyandı.

Bir ses duymak istedim, fısıldayan bir rüzgar,
Adımı söyleyen bir yankı, inlesin ıssız dağlarda.
Gözlerimden akan yaşlar, bir nehir olur, akar,
Bu gözyaslarım bir tek senin omuzunda diner.

Dünya, ağır bir yük, omuzlarımda taşıyorum,
Her adımda, biraz daha dibe batıyorum.
Tek bir nefesle, okyanusları aşıyorum,
Ama sensizlik, denen derin kuyudan çıkamıyorum.

Seni düşünürken, bu hüzünlü melodiyi dinlerim,
Her notası, içimdeki acıları anlatır.
Karanlık gecede, yıldızlara senin adını veririm,
Gözlerin gibi, parlamaya devam eder gözlerim.

Bu şiir, içimdeki sessiz çığlığım olsun,
Kalbinin en derinlerine kadar ulaşsın,
Anlarsın sende bu feryadımı, belki bir gün,
Ve ben de, senin omuzunda, huzur bulurum.

Ve belki bir gün, sen de bu şiiri okurken,
Sözlerimin ardındaki o sükûtu duyarsın.
İşte o an, tüm bu bekleyişin, bu acının,
En güzel yanı olur, yüreğinle yüreğime sarılırsın.