Huzur Şiiri - Dursuncan Yildiz

Huzur

Gördüğüm tüm gölgeler, Hissettiğim tüm insanlar, Oradaki tüm kokular, hatta okula giden bir çocuk bile,

Rüzgarların taşıdığı renkler, İçeride parlayan ve beraberinde bir şeyler getiren ışık.

Orada sürünen kötülük, kara gölgelerde gizlenen şeytan, korkunun ağır gölgesi... bunların hepsi içimde mayın gibi işleniyor.

Tarladaki mısırın, çayırdaki taze çimenlerin kokusunu alıyorum. Ağaçların uğultusunu duyuyorum ve eski, ağır rüyalar görüyorum.

Kadim güçlerin çağrısını, nal seslerinin dansını, ayakkabıların altındaki çıtırdayan çakılları duyuyorum. Mumun titrek ışığını, gelgitlerin akıntısını, söğütlerdeki rüzgarı duyuyorum.

Atış atan kalbim... Beni baştan çıkaran, tahrik eden, yakalayan, tutan bir şey var... Dünyadan yaşlı, gündüzden genç, geceden karanlık... Bilinmeyen bir güç...