Hayatın İki Yüzü Şiiri - Dursuncan Yildiz

Hayatın İki Yüzü

Yeşil gözleri kıskanç bakışların,
Yüreklerde açan bir yara gibi.
Başkasının sofrasına düşen,
Her lokma, içinde zehir gibi.

Kimi koltuklarda oturur, güçle sarhoş,
Kimi kaldırımlarda uyur, açlıkla dost.
Arasında uçurum, derinleşir her gün,
Biri altın kasede içer, diğeri avuçta su.

Varlık içinde yüzenler bilmez,
Yokluğun ne demek olduğunu.
Zenginlik parıldar göz kamaştırır,
Fakirlik görünmez olur, sessizce.

Adalet terazisi eğilmiş bir yana,
Güçlünün sözü geçer her yerde.
Haksızlık örter mazlumun sesini,
Zulüm dans eder, hakkın üzerinde.

Acı, en iyi öğretmendir belki de,
Dersleri kazınır ruha derinlere.
Kan ağlar kalpler, öğrenirken hayatı,
Deneyimler yazar en gerçek hikayeleri.

İki dünya arasında sıkışmış insanoğlu,
Ne tam adalette, ne tam zulümde.
İbret alınacak bir resimdir yaşam,
Gölgeler ve ışıklar dansında....