Şehr-i İstanbul’da
Gök kubbe inlerdi.
Ezan-ı şerif duyulurdu minareden.
Ya Rab derdi eşrefi mahlûkat
Ya Rab…
Açardı semaya ellerini
Yanık mısra gibi tövbe çekerdi.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
teş. :)
teş. ederim değerli yorumların için..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta