Hüzünüm Yakanda Asılı Dursun

zaman hep cebinde süprizlerle gezer
senli günlerimin hepsi güzel hepsi özel
beni en çok sensizlik ezer
çok şey mi istedim bilmem ki senden
içimdeki çocuk tutsun dedim içindeki çocuğun elinden
ve evin sevgimi giyinmiş güller koksun
gidiyorum
içimde sevinçlerimi yakarak
gözyaşım gerdanına bocuk olsun

gidiyorum
gönül bahçene aşkımın tohumunu bırakarak
onu ben yokken de büyütürsün
izin ver de mutluluk filizleri sürsün
dallarına gözlerin gibi gülen kuşlar konsun
gidiyorum
hüzünüm yakanda asılı dursun