Soy ağacımın ana dalları
Kırılıp düşüyor toprağa birer birer
Küçük dalların, boynu bükük
Hüzün girdi yine bayrama
Yüreğim buruk darmadağın
Haziranda sel girmiş tarla sanki
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
