Hüzün Yurdu Şiiri - Şükrullah Yavuzer

Yorgun, semaha duran güneş, 
‎Firuze akşamların serin demlerinde. 
‎Dilimde yağmurlu, solgun kelimeler,
‎Sonbahar, hüzün yurdudur belki de. 
‎Şiirler yazmak isterdim bahara eş
‎Kavs-ı kuzeh renklerinde,
‎Yağız atların soğuk terleri gibi rüzgar. 
‎Pencereme konmuş bir sabır kuşu,
‎Ne kışa darılır ne çıplak ağaçlara küser.
‎Karanlığı yırtan bir şiir gibi,
‎Umutla rengin baharı bekler.