İnce bir hüzün yağıyor,
Sızıyor gönlümün çeperine.
Susuyor kimsesizliğim,
Susuyor söylenmemiş ninnilerim,
Susuyor türkümün sazının teli.
Bazen susuyor işte,
Sebepsiz,
Dalıyor öylece sanki
Ben ve etrafımdaki herşey...
Başlıyor hikayeler içinde kendini aramaya
İnsan bir daha,
"Ben bu hikayenin neresindeyim?"
Diye soruyor...
Sonra anlıyor elbet
"Gözbebeğiyim,
Gözünün içinde ki nemim" diyor.
İnce bir hüzün akıp gidiyor sonra,
Minnacık bir sevinç geliyor avuçlarına...
Minnacık sevince tutunmak için
Çabalıyor ömrü boyunca...
Mine Yılmaz Sevinç
05 Mart 2024
10:18
Kayıt Tarihi : 24.5.2025 01:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!