doruklarda tükendik bir çift yorgun diz gibi
zaman engeller taşır yollarımız üstüne
ve kuşların uçarken bıraktığı iz gibi
bir görünmez ağuyu karıştırır sütüne
bilinmez bir mevsimin rüzgârları önünde
düşecek bir yer arar mecâlsiz başlarımız
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
