HÜZÜN PEŞİMDE***
Ardım sıra gelme hüzün
Yüzüme bakacak
Kaldı mı yüzün
Hüznü ektin avuç avuç
Yüreğimin gamzelerine
Sağdım acılarımı avucuma
Ekledim uç uca
Al gözyaşlarım
Olsun sana hediye
Yorgun gönlüm
Kapattı kapılarını yarınlara
Yok sana diyecek başka bir sözüm
Düş başkasının peşine
Rahatlasın özüm
Kayıt Tarihi : 5.1.2014 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum...Bayıldımmmmm... Sevgiler...
Çekilmezdi hayat, hep acıyı yaşamakla yahut hep şen şakrak olmakla… Biri olmadan diğerinin değerini anlamak olmazdı belki.
İnsanın her ikisine de ihtiyacı var. Tıpkı mevsimler gibi, tıpkı tabiat gibi. Devreden, doğan, yeşeren, kendini yenileyen, meyveye duran ve bolluk, bereket, rızk veren dünyamız gibi.
Sanki hayat da bunun bir benzeri, adeta paraleli bir yaşama şekli.
Hüznü kışa, tebessümü bahara, mutluluğu yaza ve sükûneti, yorgunluğu sonbahara denk tutmak neden düşünülmesin?
Hep kış…
Kutuplarda bile olsa insan, yine de hep kışı yaşamaz. En azından kışa rağmen, kıştan daha sıcak; beyaza rağmen, hemen yeşerip sarıya dönecek renkleri yaşamak da var. Uzun veya kısa; az veya çok…
Ama illa ki bir devri daim, bir döngü…
Hüznünüzün muhabbete de dönüştüğü anlarınızın artması dileklerimle…
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun İnci Hanım.
Dostça ve sağlıcakla…
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
TÜM YORUMLAR (3)