Hüzün Paltosu Şiiri - Gülten Alp

Bir hevesle çıktığım kabuğuma artık geri dönüyorum. Hayal kırıklığı yaşamaktan korktuğumdan kimseye yaklaşamıyorum. Hem onlar gibide değilim zaten sahte veya içten neşeye bir anlık eşlik edebilirim, sonra farkındayım hüznü bir palto gibi taşıdığımın. Yalnızlığın ve suskunluğun getirdiği biraz keyif biraz keder olsa da, diyorum kendime: sen onlar gibi olamazsın asla, yüzüne sahte bir gülücükte koysan kendin yadırgarsın, kendinle barışık olmak için kendine dürüst olmalısın. Savaşmadan meydanı terkedişler, mücadele etmeden sessizce gidişler ve susarak her şeyden vazgeçişler biriktiriyorum. Akıl işi değil biliyorum bu benimki ne yapayım ne yapsam ayak uyduramıyorum. Çocukluğumdan beri bu hüznü bir palto gibi taşıyorum durgun naif hassas olduğum için daha fazla yara almak istemiyorum. Kendimi korumak için kabuğuma çekiliyorum...

Gülten Alp