Hüzün IV Şiiri - Yaşar Fetullahoğlu

hüznün korosu yorgun yüreğim
gözlerin ulaşılmaz bir ülkedir
kirpiklerin arasından
süzülürken bakışların
ve
linç eden sözlerin
çöker düşüncelerime paslı duruşun
ellerim
ne yana salınacağını bilmeyen salıncak
kopunca zincirleri
boynuma dolanır
kimsesizliğim bürünür etrafıma
oysa
gömüp geceye endişeleri
döksem bir bardak suya
sonra sen içsen diyorum
fark etmiyor aslında
çoğaltırken bir kavgayı
arsız düşünceler
olsam yada olmasam
ölümse dilediğin
ecel seninle gelir hep
çoğaltır düşünceler yakarışlarımı
sen benden uzak
ben sana yakın
hüznüm senden yana sorgulanır
yenmem gerek diyorum
yenilen ben oluyorum
sevda / yüzü suyu / dökülür yüreğime
yağmurla gelen şafak
ıslatırken yalnızlığımı
giden senmişsin
kalan benmişim meğer….