Hüzün dolu bir sonbahar

Bir ayrılık şarkısı çalıyordu gönlümün meyhanesinde..
her bestesi serzenişti, garip yüreğim talan..
ılgıt ılgıt yere verseydim gönlümü..
ya da sağır olsaydm da duymasaydım bu şarkıyı..
beyhude heceler..
ve sözler asılsız bir yalan..
yalnızdım..
yürüyordum sensizliğe adım adım..
kasvetli bir sensizlik esiyordu..
kokunu getiriyordu..
içinde kekremsi sana ait bir hicran..
bir tarafım eksik sen'den milim milim parçalaniyordum..
kimseyi sevmemışti gönlüm bu kadar..
ah sevgili..
ilk defa duyuyordum bu şarkıyı..
ilk defa tadıyordum ben'den kalbim'den ayrılığı..
' dön gözlerime..
toprak kokusu kadar derin teninle..
bitsin bu kördüğüm dolu hasret..
sensizlikte kaybolmuştu sol yanım..
diğer tarafmda nefes alamıyordu..
geceydi..
karanlıkti..
yıldızlar Rabbim'den nur düşürüyordu..
ilahi bir rahmet..
Ve nihayet düşüyordum zamana..
her adımda sensizliğe ilerliyordu..
ardıma bakmadan usulca..
bitmiyordu ayrılık şarkısı, bu sefer bir başka çalıyordu..
bozuk bir plak gibi..
takılmıştı dizelerme yalnızlığım..
ağlıyordu gözlerim..
titriyordu soğuk geceye alev alev sen'i yakan bedenim..
kırık parçaları savruluyordu cam'dan yüreğimin..
gözlerim görmez etmişti bu ayrılık şarkısı..
ve biz'den geri'ye kalan bitmeyen sızım..
lügatımdan ayrılıyordum..
farklı anlamlarda kayboluyordum..
her adımda..
geçmiş tadımda..
ve bizi ıslak avuçlarmda yakarak kendimi avuturcasına..
kulaklarımda ayrılık şarkısı..
susuyordum
sessizliğimde ömrümü saklarcasına..
ve kayıp bir Istanbul gecesi..
yıldızlar'dan bir parça pırıltı alıyordum yarınlarım için..
gece gündüzüne cemre düşürüyordu..
ve ben gidiyordum adım adım..
gönlümün meyhanesnde beyhude bir ayrılık şarkısı..
gözlerimi kapattıkca sonsuzlukta kayboluyorum.. Ve önümde sen'le körlenen uçsuz bucaksız bir uçurum..
bir sen'den bir de kalbimden yoksunum..
yoksun olduğum kadar suskunum yâr..
dudaklarımda ölüm kadar sonsuzum..
gönlümde acı bir ayrılık şarkısı sevgili...
geride bir bıraktığım eskimiş adım..
ben bir Istanbul gecesi.
ölüyordum adım adım..