Güldü! Diğer adıyla altı yapraklı
Hüzün çiçeği..
Üç yaprağı ölümlüydü,
Üç yaprağı gülün kendi.
Haykırıştı bir yaprağı,
Belki güle sitemdi.
Bir yaprağıda acıdan almıştı adını,
Deva değildi derde veremdi.
Ne idi kimse bilmez son yaprağı
Gizli aşkım gibi gizli,
Sır bu söylenmez.
Hüzün çiçeği..
Nerde! Bilinmez bir dağın zirvesiydi
El değmemiş topragında,
Sevdaların bittiği yerdi.
Kaf'tı bir harfi,
Zümrüt yeşili ağaçlar
Salınırdı eteğinde.
El verir birbirine, sır vermezdi.
Hüzün çiçeği...
Kayıt Tarihi : 31.10.2002 12:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!