Hüzün Bulutları Şiiri - Emrullah Çelik

Hüzün bulutlarından içtim bu gece,
Kalbimde sessizce düşen tek hece.
Sözlerin sustuğu yerde buldum seni,
Gece, bir pınar gibi aktı içime.

Dudaklarımda durdu eski adımlar,
Her kırık parçada bir ışık yanar,
Gönlüm bir ayna; kırılır içime.
Yandıkça nûr olur, düşer yüzüme.

Ne vakit çökerse gecenin yükü,
Toplarım adını titreyişime.
Hüzün bulutlarından içtim bu gece,
Kalbimde sessizce düşen tek hece.

Gözlerim saklar bir levhâ-yı aşkı,
Ebr-i hüzün ağır geçer üstümden.
Kalbimden süzülen ince bir türkü,
Adını andıkça uyanır dağlar içimde.

Hüzün bulutlarından içtim bu gece,
Kalbimde sessizce düşen tek hece.
Sözlerin sustuğu yerde buldum seni,
Gece, bir pınar gibi aktı içime.

Nazlı bir gül gibi açtım ellerimi,
Perde-i gam düştü gözlerime.
İçimde büyür suskun bir bekleyiş,
Gecenin adı düştü sözlerime.

Bu akşam gönlümde ağır bir sefer,
Yollara döküldü suskun adımlar.
Kalbimle ömrüm bir ince tel şimdi,
İçimde gizli bir kemân çalar.

Hüzün bulutlarından içtim bu gece,
Kalbimde sessizce düşen tek hece.
Her damla zamanda izini duydum,
Kalbimde saklı bin hicran yeri.