Hüzün arsızı yalın ayak tebessüm
Gir koynuma usulcacık
Kınım Kırılgandır amma
Kılıcına uzandım
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Hüzün aslında kepenk kapattırır..cumaya gittim döneceğim..5 dakika sonra döneceğim..gibi levhalar astırır esnafa..
hüznün bir garip anı olsa gerek..dutlar dökülsün diye zihnin ve bilinçaltının bir çarşaf gibi gerilmesi var dut ağacının altına ..
Yaşam ağacı silkelensin diye bekler gibi sanki...
Burukluktan kozmik neşveye yelken alırcasına bir atmosfer mi desem..
Fal bakar gibi oldu ama
:)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta