hüzün
bu gün eylülün biri
bir hüzün sağanağına tutuldu yüreğim
özlem sevda ile yoğruldu,
kalbime astığım muskaların yaprakları sarardı
dallarına bakışlarını astığım ağaç kurudu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta