Göçmen çadırları toplanırken
Ve gün batarken usulca
Issız ovalara veda etmektir hüzün
Ufuk çizgisinde akşamüstü
Veya bir gemide açık denizde
Yahut da;
Karlar altında donmak üzere
Bir serçenin gözyaşlarıdır hüzün
Yüksek yarların başında
Yalnız, boynunun büküklüğü
Açılan kollarına
Soğuk rüzgârların dolmasıdır hüzün
Senin bir seven yüreğe ihanetindir
Hüzün, üzül eski Türkü’m…
Kayıt Tarihi : 1.2.2015 13:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!