Hüzün Şiiri - Mehmet Serhan Serin

Önce hasta yaprağın yere düşüşünü gördü
Ardından birbiri ardınca düşen yağmur damlaları
Her düşüşte topraktan yükselen çığlığı duyuyordu genç adam
Her düşüşte toprak ayrılığın yasını tutuyordu
Ve her düşüşte de bir o kadar burkuldu yüreği
Onun da aklına geldi ayrılığı
O'nu düşündü
O'ndan arda kalan kimsesizliğini düşündü
Düşündü de düşündü
Düşündükçe titredi yüreği ve kesildi ayaklarının kuvveti
Daha sonra bir yağmur damlası oldu o da kavuşta toprağa
Ve topraktan son bir çığlığı daha yükseldi ayrılığın
Genç adamın yasını tutuyordu toprak
Ve genç adam...
Binlerce yağmur damlası gözlerinden düştü toprağa
Ayrılık zehriyle doldu toprak
Karardı...
karardıkça karardı
Ayrılıklarla...