Hüzün Şiiri - Tuncer Çelik

Büyüdükçe nefesini sıkan;
Seni bana haram kılan,
Yıllar sonra göz yaşın olan;
Parmağına taktığın mutluluk.
Şimdi sana hüzün.

Yıldız vardı gözlerinde;
Üstüne hilal koydum.
Pembe güle seni sordum.
Sonbahar saclarına kışı,
Dudaklarına baharı koydum;

Ayar'la dirhem'le ölçülmezdi,
Hasadın harmanında.
Poyraza karşı şavaşırken;
Seherin yelinde,
Toz duman olup savrulmazdı.
Umutla sarıldığım,
Sendeki sevgi! ...

Rengini atmış güneş,
Deniz havası akşamlarında.
Nöbet degişir sendeki hüzünler
Hiç sevişirmi geceyle gündüz?
Ay solmuşsa yüzünde.