Hüzün Şiiri - Mustafa İç

Dört bir yanını kuşatmış hüzün
Gözlerinden belli ağır bir gün
Ne söylesem yarım,eksik
Gözlerin dinlemez beni bilirim

Oysa daha dün mutluyduk
Çocuklar gibi şen,huzurluyduk
Nerden düştü gönlüne bu ayrılık
Daha çiçek açacak kırlarda koşacaktık

Gitmesen,yarım bırakmasan beni
Kuru bir dal gibi yalnız bırakmasan bedenimi
Baştan aşağı sen giymiş bu garibi
Evsiz yurtsuz bırakmasan olmaz mı?

Güneşte ben olurum yağmurda
Açarım çiçek gibi son baharda
Yeter ki uğramasın yüreğime cefa
Ateşinde yanan çıra olurum can feda

Etme ayrılık ölümden ağırdır bana
Kalp kan pompalasa ne fayda
İçinde ölen bir aşk oldukça
yaşasam ne fayda yaşamasam ne fayda.!