gece değildir sadece insanı düşündüren
güneş,aydınlık,küçük bir uğultu yada devasa bir karmaşa
yeter bütün kelimelere anlam yükleyip hüzünlenmeye…
eskiye dair bir şarkı,
tanıdık bir yüz,
egzosu patlak bir araba,
cızırtılı yarım yamalak bir okul zili,
çevirmeli bir telefon,
sokakta beş dakikası bir milyona miden bulanana kadar üst üste bindiğin dönme dolap,
mahalle arasında ‘çıkmaz yol abi ‘diye bağırdığın yolun artık çıkar oluşu,
sokaktan geçen zerzevatçı,
iş dönüşü sokakta ayağına gelen bir top…
herşey ama herşey yeter can verip geçmişe hüzünlenmeye…
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar



