Yirmi dördündeydi
Ayın on dördü gibiydi yüzü
Çelimsizdi, yüreğindeydi gücü
Umutlarının en yeşil olduğu vakitte
Uçtu gökyüzüne pervasızca
Süzüldü bir martı gibi
Engin maviliklerde
Sırtında sakladığı kanatları
İçinde biriktirdiği umutları ile..
Ve bir daha
Hiç konmadı yeryüzüne
Bir melek gibi hep uçtu…
Zafer YazıcıKayıt Tarihi : 15.12.2005 10:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok güzel şiirdi sevgili şair...
TÜM YORUMLAR (14)