Hüzün Şiiri - Seyfettin Barlas

HÜZÜN
Umudunu yitirmiş, Çölün orta yerinde
Son nefesini veren çiçek misali,
Gizlendiğin yüreğinde buldum seni,
Sonsuz bir sessizlik hüzünlü gözlerinde.

Kırılmış hayallerin gölgesinde,
Sessizce bekliyordun, kimse bilmedi.
Bir ömrün sakladığı o narin baharı.
Sana dokunduğumda hissettim içselliğini

Sana dokunduğumda hissettim içselliğini,
Yüreğinden süzülen o ince sızıyı,
Kendi küllerinde yeniden doğmayı,
Ve yıldızlarda kaybolmuş bir ışığını.

Hangi fırtına susturdu seni,
Hangi rüzgar dağıttı düşlerini?
Bir kum tanesi gibi savrulurken,
Benim ellerimde buldun kendini.

Sıcacık yüreğimin konuğusun,
Kurumuş düşlerimi yeşerten,
Bir damla sevgiyle can bulan,
Çorak ruhumu bahara döndüren.

SEYFETTİN BARLAS
2024 ARALIK - DAVUTLAR