Hüznün Rafında Şiiri - Nesibe Buyrukçu

Yarım yamalak bir yaşam,
Gayeler ulu bir dağ,umutlarsa yeni fidan.
Pul karşılığı olmakta yaşam,
Git gide büyüyor ölüm döşeğinde zaman.

Beyaz örtüler içinde canlar bezgin,
Kurumuş yaprak gibi asil duygular.
Düştü düşecek nerdeyse insanlık perişan,
Ateş denen çileyi soluyorlar....

Zaman zaman düşünsekde geçmişi,
Unuturuz bir an elimiz çağın kanadında.
Haris duygularla üretiriz canavar başı,
İndiremeyiz ki hala hüzün rafında......