Hüznümde ki yorgun damlalar ağlıyor sessiz sessiz
Damlıyor yüreğimin en incesine
Sızlatıyor, yaralıyor, kanatıyor
İnim inim inletiyor çaresiz geceler
Bedenim hasta, savruk düşüncelerim
Param parça umutlarım her bir köşede pinekliyor
Sabahlar gelmek bilmiyor, yıldızlar kadar uzak
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta